ตามหลักฐานที่ปรากฏในทำเนียบแผ่นดินพระนารายณ์มหาราชและพงศาวดาร กรุงรัตนโกสินทร์ ตรงกับสมัยแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศนภาลัย (ร.2)  แห่งราชวงศ์จักรี  “นายแล” และ “นางบุญมี” ภรรยา ท่านมีถิ่นกำเนิดที่นครเวียงจันทร์ (ปัจจุบันอยู่ในอาณาเขตสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว) ท่านเป็นข้าราชการในสำนักของเจ้าอนุวงศ์แห่งนครเวียงจันทร์ ต่อมานายแลได้ขออนุญาตลาออกจากราชการและอพยพครอบครัวมาตั้งถิ่นฐานในเขตประเทศไทย เมื่อปี พ.ศ.  2360  ณ  โนนน้ำอ้อมชีลอง  ซึ่งอยู่ในเขตอำเภอเมืองชัยภูมิ

ในปี  2516  นายอำเภอบ้านเขว้า (น.อ.สมคิด  จาปะเกษตร)  ในสมัยนั้นพร้อมด้วยนายทองคำ  อยู่วิเศษ  ผู้ช่วยศึกษาธิการอำเภอบ้านเขว้าและคุณนายนายอำเภอบ้านเขว้าได้ประสานไปยัง  คุณหญิงจรุงจิตต์  ทีขะระ  (ปัจจุบันท่านผู้หญิงจรุงจิตต์  ทีขะระ)  ซึ่งเป็นผู้ใกล้ชิดสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ  และ ม.ร.ว.สุปะภาดา  เกษมสันต์  ราชเลขานุการในพระองค์เพื่อติดต่อขอนำผลิตภัณฑ์ผ้าไหมของเกษตรกรไปจำหน่ายยังสำนักพระราชวัง  และได้รับการสนับสนุนให้นำผลิตภัณฑ์ผ้าไหมเข้าไปจำหน่าย  จึงได้มีการรวมกลุ่มกันเพื่อผลิตสินค้าออกจำหน่าย  โดยการนำของท่านนายอำเภอบ้านเขว้า  และได้จัดตั้งกลุ่มทอผ้าไหมอำเภอบ้านเขว้าขึ้นในสมัยนั้นเอง  มีสมาชิกทั้งสิ้น  600  คน  โดยมีนางแซว  อยู่วิเศษ  เป็นหัวหน้ากลุ่มสามารถจำหน่ายผ้าไหมให้กับสำนักพระราชวังได้ราคาผืนละ 400  บาท  (ถ้าผืนไหมสวยจะได้ราคาเพิ่มอีกผืนละ  300  บาท  และได้ส่งผ้าที่เหมือนกันอีก  6  ผืน)